Wij stonden op om kwart voor acht en het was echt een vrieskoude nacht geweest. Aangezien de hut niet geïsoleerd is voelt het eigenlijk als buiten slapen en op 1100m hoogte en met een zuiderlijke wind (uit de zuidpool) bezorgd dat nogal wat kou. We hadden dan ook met handschoenen aan en een muts op geslapen. Toen we in de keuken kwamen had praktisch iedereen het pand al verlaten. Wij deden het daarentegen rustig aan en maakten ons ontbijt klaar: bananen yoghurt (cq milkshake poeder) met muesli, banaan en noten. Het was nogal zoet, eigenlijk extreem zoet, maar het was wel een goede bodem voor de lange wandeldag die we voor de boeg hadden. We gingen om negen uur van start en hadden prachtig weer. Het was strakblauw met alleen een paar kleine wolkjes in het dal. Dat beloofde veel goeds voor de dag wat de mooiste uitzichten zou moeten opleveren. Deze dag begon met een best goed stuk stijgen, waardoor we al snel op 1400m zaten. Je had hier de optie om de Luxmore summit op te klimmen of gewoon verder te lopen, maar gelukkig voelden onze benen nog goed, dus klommen we (weliswaar eventjes zonder grote backpack) de top op. We hadden een prachtig 360 graden uitzicht met strakblauwe lucht. Daarna was het weer een stuk klimmen, en nog meer klimmen. Op dit stuk schijnt het normaal gesproken erg hard te waaien, maar bij ons was er geen zuchtje wind, waardoor we gewoon in t-shirt en korte broek konden lopen. Ook hadden we een krantenbericht gelezen dat er in 2016 twee 23-jarigen op dit stuk waren omgekomen, omdat ze in een sneeuwstorm beland waren. Maar niets van dit alles was op deze dag van toepassing. Geen echt risico dus (behalve als je even niet oplette kon je zo honderden meters een ravijn in vallen). Om 15.30 uur, na 6,5 uur wandelen, kwamen we aan bij de Iris Burn Hut. Het was nog steeds volop zonnig, dus deden we de backpacks af en relaxten wat in de zon. We hingen de wandelschoenen aan de schoenveters op (zodat de Kea papegaaien de veters er niet uit zouden kunnen halen) en liepen verder op onze slippers. Om 17.00 uur hadden we weer hernieuwde energie gevonden en liepen we naar de waterval die op twintig minuten wandelen lag. Aan het einde van het pad was de zon achter de berg dus werd het daar wat kouder dus liepen we meteen weer terug naar de hut. Om 18.30 uur maakten we onze tweede avondmaaltijd: Chicken roast met maïs en Thaise curry. Daarna hadden we om 19.30 uur nog een ranger talk van ranger Robbie. Hij vertelde ons dat er een aantal kiwi’s rondom de hut zaten en dat er 7 blue ducks in de rivier zwommen. Na zijn praatje gingen we in onze bunkbeds liggen en keken we nog een aflevering van Mindhunter. Toen onze roommates al gingen slapen (om 20.30!) zetten we het geluid maar zachter. Zelf zijn we om 21.30 uur gaan slapen.
Reisverslagen 